De kledingsvoorschriften van de vrouw volgens de Koran en de Bijbel

Om de joods-christelijke cultuur in Nederland veilig te stellen, willen sommige mensen in de Grondwet laten opnemen dat de joods-christelijke en humanistische cultuur in Nederland ‘dominant’ is. Dit omdat zij zich bedreigd voelen door moslimvrouwen met lange gewaden en hoofddoeken, maar het isdeze mensen ontgaan dat de joods-christelijke cultuur - die qua kledingsvoorschriften zijn hele levensvisie ontleent aan het oude en nieuwe testament - niet veel verschilt van die van de moslims. De Koran die als uitgangspunt geldt voor de moslimvrouw schrijft haar een aantal kledingsvoorschriften voor. Allah zegt namelijk (interpretatie van de betekenis): “En zeg tegen de gelovige vrouwen, dat zij hun blikken neerslaan en hun kuisheid bewaken, en hun aantrekkelijkheden niet tonen, behalve wat daarvan zichtbaar is. En zij moeten hun Khimaar (sluiers) over hun boezems dragen.” (Soerat an-Noer: 31)

Maar ook vertoont de Bijbel wat dit onderwerp betreft grote overeenkomsten met de Koran. In 1 Petrus 3:1 valt te lezen: Desgelijks, gij vrouwen, weest uwen mannen onderdanig, opdat, ook indien sommigen ongehoorzaam zijn, zij door den wandel hunner vrouwen zonder woord gewonnen worden, als zij uwen kuisen wandel in vreze aanzien; wier sieraad niet uitwendig zij met het haar te vlechten, en goud om te hangen, of klederen aan te trekken, maar de verborgen mens des harten, in het onverderflijk sieraad van een zachten en stillen geest, die kostelijk is voor God.”

Dus ook volgens de Bijbel mogen de vrouwen hun aantrekkelijkheden niet tentoonstellen. Dit wordt nog eens bevestigd in 1 Timoteüs2:9 met de volgende woorden: Desgelijks wil ik dat de vrouwen in zedig gewaad zich eerbaar en ingetogen tooien, niet met vlechtsels, goud, paarlen of kostbare kledij, maar, zoals het vrouwen betaamt die op den naam van godvruchtigen aanspraak maken, met goede werken.”

En in het licht van het voorgaande, willen wij tegen diegenen die zonder enige kennis van feiten uitspraken doen zeggen dat dit de kledingsvoorschriften zijn voor de vrouw volgens de joods-christelijke cultuur. En om het af te leren, nog een tekst uit de Bijbel over het dragen van de hoofddoek:

Maar ene vrouw, die bidt of profeteert met ongedekte hoofd, onteert haar eigen hoofd; het is even alsof zij geschoren was. En wil zij zich niet dekken, zo snijd men haar ook het haar af.”(1 Korintiërs 11: 5-6)

De moslimvrouw met het dragen van haar Hidjaab heeft meer weg van de maagd Maria, dan de vrouw die onbedekt de straat opgaat. En je hoeft slechts te kijken naar de afbeeldingen van Maria in de kerk om dit begrijpen. In alle afbeeldingen van haar wordt zij getooid met een hoofdtooi.

Ook is het volgens de Bijbel de gewoonste zaak dat vrouwen zich in de aanwezigheid van vreemde mannen omhullen in een sluier. In Genesis 24: 64-65 staat: En Rebekka sloeg haar ogen op en zag Izaak; zij liet zich van den kemel afglijden en zeide tot den knecht: Wie is die man daarginds, die ons in het veld tegemoet komt? De knecht zeide: Dat is mijn heer. Toen nam zij haar sluier en omhulde zich.”

De Hidjaab van de vrouw is zowel volgens de Koran als de Bijbel een symbool van kuisheid, reinheid en schaamte. En niet een teken van onderdrukking zoals een aantal onwetende mensen willen doen geloven.